Anna Czepiel (autorka)

Opis

Hannah Arendt często przywoływana jest jako orędowniczka obywatelskiej partycypacji w polityce. Warto sobie jednak uświadomić, że jej wizja zakłada ograniczenie zaangażowanych tak, aby ich czyny i słowa nie dosięgały kwestii społeczno-ekonomicznych, bo „w centrum polityki leży troska o ten świat, a nie o człowieka”. Muszą się więc pilnować, aby nie wspominać o jakości życia mieszkańców, lecz „brać udział w rządzeniu dla samego tylko publicznego szczęścia [...] ostro oddzielonego od szczęścia prywatnego”. Polityka staje się beztreściowa, a rozróżnienie na dobro jednostki i lekceważące ją szlachetno-mgliste dobro wspólne zbliża Arendt do cierpiętniczej narracji konserwatystów. Studia u Husserla zainspirowały jednak filozofkę do stworzenia koncepcji „prawa do posiadania praw”, przezwyciężającej beztreściowość polityki. Motyw ulotności szczęścia w twórczości Arendt tłumaczy, dlaczego kładła tak duży nacisk na sferę „szczęścia publicznego”, niezależnego od wzlotów i upadków w życiu osobistym.

O autorce

Anna Czepiel – politolog, absolwentka Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Fakultatywnie studiowała filozofię na Uniwersytecie w Genewie, uczyła się na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i na Katolickim Uniwersytecie w Leuven. Publikowała w „Civitas. Studiach z filozofii polityki”, „Rzeczpospolitej”, „Więzi” i „Tygodniku Powszechnym”. Wyróżniona m.in. w konkursach „Filozofia w praktyce” (Uniwersytet Jagielloński, 2017) oraz „Gdyby to zależało ode mnie” (Obserwator Finansowy NBP, 2014). Szczególnie zainteresowana kwestiami demokracji bezpośredniej i krytyki indywidualizmu. Liberałka w kwestiach ekonomii i wolności jednostki, konserwatystka w kwestiach estetyki. W czasie wolnym poetka i opiekunka skrzydlatej drobnej egzotyki.